Is suikervrij eten veel gezonder?

Eten zonder suiker kun je je eigenlijk niet voorstellen. Het zou ook erg vreemd zijn, want suiker heeft wel degelijk een bepaalde functie binnen ons voedingspatroon. Wat het belang van deze stof betreft daarvan zie je echter dat er een forse scheefgroei is ontstaan. In plaats dat suiker in een beperkte, of voldoende mate aanwezig is in onze voedingsproducten, is er bijna geen product meer te vinden waar geen extra suiker aan is toegevoegd.

Dit kan natuurlijk geen toeval zijn. Als deze stof niet zo erg geliefd zou zijn, dan zou je het ook veel minder tegenkomen in onze voedselproducten. Ieder mens wordt blijkbaar om de één of andere, voor haar of hem, belangrijke reden naar het gebruik van suiker toegetrokken.

Suiker is binnen ons totale voedselpakket een hele nadrukkelijk aanwezige deelnemer geworden. Meer dan 50% van al onze supermarktproducten bevat suiker en wel toegevoegde suiker.

En daar blijkt in de praktijk het gevaar te schuilen. Dit gevaar kan groter worden, wanneer we niet over voldoende kennis beschikken en we hiervoor niet voldoende op waarschuwingen letten. Een kijkje achter het suikerscherm en algemene voedingsbehoefte van ons lichaam kunnen hierbij behulpzaam zijn.

Het bijzondere van suiker

Zoals gezegd heeft suiker duidelijk een grote aantrekkingskracht op de mens. Er is iets met deze stof waardoor we er maar niet genoeg van lijken te krijgen en er een voorkeur voor hebben.

Bij pasgeboren baby’s en bij hun verdere ontwikkeling zien we al, dat dit kleine mensje al een sterke voorkeur heeft voor de aangename smaak van het zoet. Het is duidelijk dat het genot, dat deze smaak geeft een belangrijke rol speelt. De beloning met een snoepje voor kinderen, spreekt in dat opzicht boekdelen.

Zo kent het snoepje ook een soort tijdelijke hulpfunctie, al is het geen medicijn, of zelf een medische aanbeveling. Mensen die zijn gestopt met roken, of zij die wat last hebben van tijdelijke stemmingswisselingen, ondervinden de werking van een stofje dat meewerkt aan dit verschijnsel en heet tryptofaan. En het is nu juist suiker dat de werking van dit stofje verandert. Vandaar dat je mensen, die last hebben van stemmingswisselingen vaak ziet grijpen naar snoep, chocolade, of andere zoetigheid.

Op het moment, dat er tegemoet gekomen wordt aan de behoefte, maakt het lichaam een stofje aan dat ‘dopamine’ heet en dat het genotsgevoel teweegbrengt. En eenmaal gewend aan dit genot, zal dit niet meer zo makkelijk wijzigen. De smaak is tenslotte deel van ons instinct. Er is echter ook een andere belangrijke reden.

Als ons lichaam een signaal afgeeft van honger of trek, dan geeft het lichaam hiermee aan dat het behoefte heeft aan energie. En suiker voorziet in deze behoefte, want het behoort tot de koolhydraten. De koolhydraten worden omgezet in de stof glucose en hierdoor wordt een belangrijke energiebron gevormd voor onder andere de hersenen en de spieren.

Echter deze suiker wordt heel snel door het lichaam opgenomen en daardoor ontstaat er weer snel een nieuwe behoefte. En deze behoefte heeft iets bedrieglijks. Het lichaam heeft nu eenmaal geen beveiligingsfunctionaris, die zegt: ”Ho, ho, we hebben genoeg gehad voor vandaag!”

Dat heeft tot gevolg dat het lichaam een teveel aan omgezette suiker in glucose, op gaat slaan als reserve. En u raadt het al waarschijnlijk, deze reserve kennen we als vetweefsel.

Suiker en de opbouw van onze voeding

Het totale voedingspakket, dat nodig is voor de opbouw en onderhoud van ons lichaam bestaat globaal uit 4 onderdelen:

Eiwitten zijn de bouwstenen van ons lichaam en voornamelijk onze spieren. Ze herstellen en verbeteren alle soorten weefsel (komen voor in o.a. vlees, vis, zuivel en peulvruchten).

Koolhydraten vormen de brandstof voor ons lichaam. Deze worden omgezet in glucose (bloedsuiker) en dat is de stof die ons de energie levert. (komen voor in o.a. noten, pasta, aardappelen, rijst en soorten bladgroente). Suiker maakt hier onderdeel van uit.

Vetten zorgen voor opbouw en onderhoud van onze cellen en beschermen de huid (komen voor in o.a. volle zuivelproducten en oliën). Ze zijn ook een energiebron en leveren vitamines A,E,D en de belangrijke vetzuren.

Water is voor ons lichaam het transport- en oplosmiddel en heeft dus geen voedingsbestanddelen. Het is de voorwaarde voor ons leven en we bestaan voor ongeveer 65% uit water. Meer dan 2 dagen zonder water kan ons fataal worden.

Het aandeel van suiker binnen de koolhydraten moet eigenlijk zo’n  kleine 10% bedragen. Maar de werkelijkheid geeft een heel ander beeld. Het aandeel van suiker beloopt gemiddeld zo’n 20 tot 30%.

Anders vertaald de maximale hoeveelheid suiker zou per dag maar 50/60 gram mogen zijn, ofwel 12/15 klontjes. De werkelijkheid laat zien dat wij gemiddeld op ca 120 gram per dag zitten, ofwel zo’n 25/30 klontjes.

Suiker, de zin en onzin

Je zou bijna wat bang worden voor suiker in het algemeen en dat is natuurlijk niet terecht. Suiker is tenslotte een natuurproduct, goed voor onze energievoorziening en komt bovendien voor in bijna de meeste natuurproducten. We hebben het dan over natuursuiker. Het natuurproduct bijvoorbeeld een vrucht, waarin deze suiker voorkomt, levert ook tegelijk de belangrijke vitamines, mineralen en vezels. Samen met deze stoffen levert de natuur een goed gedoseerd voedingsproduct.

Anders ligt het bij de toegevoegde suiker. De meestal uit suikerbieten gewonnen suikerbietensap wordt door industrieel zuiveren en reinigen (raffinage) ontdaan van verschillende stoffen. Uiteindelijk blijft er de voor ons zo herkenbare witte suiker over.

Deze suiker bevat geen nuttige voedingstoffen meer, zoals vezels, vitaminen en mineralen. En in deze vorm is de suiker toegevoegd aan meer dan de helft van alle voedingsproducten in de winkel.

Of, deze suiker wordt door onszelf toegevoegd (naar smaak) aan de door onszelf gemaakte bakproducten. Hierbij wordt nadrukkelijk op de smaak gelet en niet op de voedingswaarde.

Suiker wordt ook wel eens een gif genoemd. Dat is het natuurlijk niet. Een gifstof kan je ernstige lichamelijke schade toebrengen, of zelfs dodelijk zijn. Dat is met suiker op zichzelf zeker niet het geval. Het is het teveel aan geconsumeerde suiker, dat als reserve omgezet wordt in vetweefsel. En wanneer er hierdoor veel te veel vetweefsel ontstaat, kan ons lichaam het vaak niet meer goed verwerken.

Er ontstaan daardoor storingen en conflicten in ons lichamelijk systeem. Ons afweer, of immuunsysteem werkt niet goed meer en we worden vatbaarder voor aandoeningen en ziektes, er kunnen ontstekingen ontstaan in onze gewrichten, versnelling van de veroudering van onze huid door het ontstaan van schadelijke moleculen, kans op een afnemend functioneren van de lever door leververvetting.

De alvleesklier moet veel meer insuline gaan produceren om het suikergehalte op peil te houden en raakt daardoor van slag met alle risico op diabetes(suikerziekte). Als er teveel insuline in de bloedbaan zit kan deze de bloedvaten beschadigen, met als gevolg alle risico op hart- en vaatziekten.

Ook de nieren krijgen fors werk extra te doen. Zij filteren het bloed en moeten op volle toeren draaien om het overtollige suiker, door een te hoge glucosespiegel, uit te scheiden. Dit kan leiden tot ernstig nierfalen

Het is dus niet de suiker als voedingstof, die je als boosdoener moet aanwijzen. Waar het in feite om draait is het maken van steeds weer een bewuste keuze, hoe we verstandig omgaan met het voedingsbestanddeel suiker.

Verkeerd gebruik van suiker

We hebben gezien wat er gebeurt wanneer we teveel suiker tot ons nemen. Het lichaam weet er geen raad mee en slaat het teveel aan energie op in de vorm van vetweefsel. Dit proces gaat meestal heel geleidelijk.

Dat wil zeggen we hebben het zeker in het begin niet in de gaten. We genieten van de heerlijke zoete smaken en dat geeft ons een goed gevoel. Het lichaamsstofje dopamine helpt ons hier een beetje bij. Alsof we goed bezig zijn.

Het kan zelfs gaan lijken op een bepaalde vorm van verslaving. Maar in de letterlijke zin lijkt dit wat overdreven, omdat het vergelijk met verslavende stoffen zoals, alcohol, nicotine en cocaïne niet klopt.

Onderzoeken hebben laten zien dat de echt verslavende stoffen zo’n groot effect op onze hersenen hebben, dat de aanmaak van stoffen die de behoefte naar meer opwekken vele malen groter zijn dan de dopamine die er aangemaakt bij het eten van suiker.

In feite hebben we hier te maken met een lichte vorm van emotionele verslaving. Na het wegzakken van het genot dat we beleefden, treedt er al snel weer een behoefte op om nog eens zo’n beleving. En hier zit dan de grote valkuil.

Het gaat wel de verkeerde kant op wanneer we maar blijven doorgaan met het eten van te grote hoeveelheden suiker. De vetcellen kunnen zo zeer toe gaan nemen, dat we het obesitas, of overgewicht gaan noemen.

En zijn we eenmaal in die fase aangekomen, dan kunnen er zich, zoals eerder aangegeven van allerlei uiteenlopende lichamelijke problemen en stoornissen gaan ontwikkelen. En dan zijn we echt ver van huis.

Eten zonder suiker?

Het is van het grootste belang om ons bewust te worden van ons eigen lichaam en wat ons lichaam daadwerkelijk aan gezonde voeding nodig heeft.

Suikergewenning kan een heel lastig probleem lijken. Veel mensen weten niet waar ze moeten beginnen, of hoe ze van die bepaalde drang af moeten komen. En heel veel mensen kennen de gezonde alternatieven niet, te weinig, of hebben ze niet voldoende onderzocht. En die zijn er in overvloed, want de natuur heeft ons op dat punt echt niet in de steek gelaten.

Eva van Zeeland heeft zich hier jaren mee bezig gehouden, een onschatbare hoeveelheid kennis en ervaring opgedaan en er zo ongeveer haar levenswerk van gemaakt.

Zij neemt u aan de hand en helpt u stap voor stap door de moeilijke fasen heen. In 40 dagen brengt zij u tot de zoete ervaring van de juiste balans met een minimale behoefte aan suiker.

Druk nu op de knop hier beneden voor directe toegang en contact met Eva van Zeeland.